دانش کوه 1
از تمامی خوانندگان عزیز خواهشمندیم برای کسب اطلاعات بیشتر به هیاتهای کوهنوردی یا فدراسیون کوهنوردی جمهوری اسلامی ایران مراجعه نمایند. این اطلاعات جنبه نظری داشته و هیات کوهنوردی شهرستان گچساران هیچگونه مسئولیتی در قبال برداشت افراد از متون علمی که با نام دانش کوه منتشر میشوند نخواهد داشت.
در دانشنامه های مختلف تعاریف متفاوتی از کوه شده است اما آنچه مسلم است این تعاریف تاثیر زیادی بر فن کوهنوردی نخواهد داشت. کوهنوردی مانند سایر رشته های ورزشی به اشکال متفاوتی ظهور یافته و منشعب شده است. آنچه بنام کوهنوردی می خوانیم در بر گیرنده فعالیتهای زیر است:
- گل گشت
- کوهپیمائی
- پیاده روی کوهستان (طبیعت گردی)
- دو کوهستان
- دوچرخه کوهستان
- کوهنوردی حرفه ای
- سنگ نوردی
- غار نوردی
- کویر نوردی
- دره نوردی
- گچ نوردی (بالا رفتن از کوه های آهکی که با توجه به سستی بافت، تکنیک خاصی می طلبد)
- ساحل گردی
- راه رفتن روی طناب
- بالا رفتن از طناب
- صعود از تور
- یخ نوردی
- اسکی و ورزشهای برفی (اسنوبرد، اسنوموبیل و ...)
- پزشکی کوهستان
- دیده بان کوهستان
- و...
برخی فعالیتهای کوهنوردی که در بالا آورده شده اند خود زیر مجموعه ای به تنوع دنیای هیجان برانگیز کوهنوردی دارند. بعنوان مثال در رشته سنگ نوردی انواع فعالیتها بر اساس نوع فعالیت،بشرح زیر رده بندی می شوند:
-
بولدرینگ : صعود بدون طناب از صخره های کوتاه. این رشته نیاز به قدرت بدنی بالا و مهارت زیاد در صخره نوردی دارد. در این روش از هیچ وسیله ای جز فیزیک و قدرت بدن استفاده نمی شود. ناظری برای راهنمائی بولدرر بسمت مناطق راحت و امن از دور نظارت میکندو گاهی اوقات تشکچه های بولدر برای حمایت فرد در محل صعود استفاده میشود. پیمایش شیبهای منفی یکی از هنرهای این ورزش است. موفق ترین افراد در این رشته ورزشکارانی هستند که تمامی عضلات بدن خود را تقویت کرده باشند. مسیرهای بولدر معمولا ۳-۴ متر ارتفاع دارند.
-
بیلدرینگ(ساختمان نوردی): بالا رفتن از ساختمانهای شهری بدون وسائل و امکانات. معمولا ساختمانهای کوتاه و با اشکال غیر معمول در این روش صعود جا دارند.
-
صخره نوردی
-
صعود کمکی (حمایتی): همچنان محبوب ترین روش صعود دیواره های بلند است. مراحل این صعود شامل جایگذاری و استفاده مکرر از لوازمی است که برای صعود و افزایش امنیت بکار میرود.
-
صعود آزاد: صعود انفرادی. در این روش از یک تکیه گاه (بالا یا پائین محل صعود) برای بستن طناب استفاده میشود که حمایت فرد صعود کننده را بر عهده دارد. این روش را روش پاک هم می نامند چون در آن از میخ یا گیره یا رول برای صعود دیواره استفاده نمیشود.
-
صعود سنتی: شامل مسیرهائی است که خود صعود کننده در حین صعود مانع افتادن خود میشود. تجهیزات سنگ نوردی برای حمایت در برابر افتادن استفاده میشود و نه برای صعود.
-
صعود ورزشی: بر خلاف روش سنتی این نوع صعود با استفاده از رول کردن و حمایتهای دائم متصل به دیواره انجام میشود.
-
صعود داخل سالن:راهی برای افزایش مهارتهای صعود بهر یک از روشهای صعود در محیط بسته.
-
سولوی آزاد(متفاوت با صعود آزاد) صعود تنها یکنفر بدون استفاده از هرگونه سیستم حمایتی اعم از طناب یا غیره بدون حضور افراد دیگر. در صورت سقوط فرد صعود کننده، جراحت شدید یا احتمال مرگ وجود دارد. مسیرهای این روش بلندتر و خطرناکتر از بولدرها هستند.
-
سولوی آبهای عمیق: کاملا مانند سولوی انفرادی است فقط در این روش اگر صعود کننده بیفتد، در دریا یا آب عمیق سقوط میکند.
-
صعود سیمول: صعود همزمان دو صعود کننده در یک زمان. فرد باصطلاح پیشرو لوازم را جاگذاری و فرد باصطلاح پیرو آنها را جمع می کند. وقتی فرد پیشرو با لوازم کم حرکت میکند، یک حمایت می سازند که فرد پیرو لوازم را برای تعویض در آن محل فراهم آورد. معمولا فرد قویتر فرد پیرو است مگر اینکه سقوط فرد پیشرو باعث جلو افتادن فرد پیرو شود.
-
سولو با طناب: بالا رفتن انفرادی با استفاده از حمایت طنابی که فرد صعود کننده در پای دیواره بسته است که اجازه حمایت صعود کننده را در زمان پیشروی میدهد. وقتی مسیر کامل شد صعود کننده بایست مسیر را پائین آمده و تجهیزات را بردارد و سپس مجددا مسیر را صعود کند. این سولو را میتوان با حمایت چی هم انجام داد.
-
صعود رقابتی(ورزشی) درباره این نوع صعود در قسمتهای بعد دانش کوه صحبت خواهیم کرد.
برگرفته از دانشنامه Wikipedia
هیات کوهنوردی شهرستان گچساران
